Artyści

Duet ElettroVoce powstał w wyniku współpracy dwojga kompozytorów: Agaty Zubel i Cezarego Duchnowskiego. Oboje charakteryzuje szczególne podejście do muzyki – fascynacja barwą, poszerzanie możliwości wykonawczych, wieczne poszukiwanie. Ze strony Agaty Zubel, która również zajmuje się awangardową wokalistyką, była to chęć odnalezienia nowych sposobów ekspresji wokalnej. U Duchnowskiego – poszukiwanie nowych kontekstów dla tradycyjnych instrumentów. Znalazło to szczególny wyraz w wykorzystaniu ludzkiego głosu – stąd spora ilość utworów wykorzystujących ten instrument. Duet ElettroVoce występował na licznych festiwalach muzyki współczesnej w Polsce i zagranicą. Utwory w ich wykonaniu (najczęściej ich kompozycje) były nagrywane wielokrotnie przez Polskie Radio, jak również były prezentowane przez rozgłośnie radiowe i telewizyjne. W 2005 artyści otrzymali nagrodę specjalną dla najlepszego zespołu z elektroniką na prestiżowym konkursie wykonawstwa muzyki współczesnej Gaudeamus w Holandii.

Kwadrofonik to jedyny tego typu kwartet w Polsce i jeden z niewielu istniejących na świecie, powstały z połączenia duetów fortepianowego i perkusyjnego. Tworzą go Emilia Sitarz i Bartek Wąsik (Lutosławski Piano Duo) oraz Magdalena Kordylasińska i Miłosz Pękala (Pękala/ Kordylasińska/Pękala Percussion Duo).

Kariera zespołu zaczęła się w 2006 roku, od spektakularnego zwycięstwa podczas 9. Festiwalu Muzyki Folkowej „Nowa Tradycja” na którym muzycy otrzymali Grand Prix, Nagrodę Publiczności i Nagrodę Prezydenta Warszawy. W 2007 roku Kwadrofonik został laureatem Nagrody Specjalnej 3. Konkursu Europejskiej Unii Radiowej (EBU) w Bratysławie. W 2008 roku ukazała się debiutancka płyta zespołu – Folklove – wydana przez Polskie Radio, entuzjastycznie przyjęta przez krytyków, za którą muzycy w 2009 roku otrzymali Folkowy Fonogram Roku – nagrodę krytyków za najlepszą płytę z muzyką folk. W 2010 roku, podczas obchodów dwusetnej rocznicy urodzin Fryderyka Chopina muzycy wystąpili w nowojorskiej Carnegie Hall i w Chicago Symphony Hall prezentując swój projekt łączący muzykę ludową z utworami Chopina – Byłem tu, Fryderyk.
W 2011 zadebiutowali w Filharmonii Berlińskiej, prezentując m.in. własną wersję Święta wiosny Igora Strawińskiego. Tego samego roku kwartet gościł w Izumi Hall (Osaka) w Japonii jak również na festiwalach muzyki współczesnej w Moskwie i Pekinie. W 2013 roku zespół nawiązał współpracę z wokalistką jazzową, Dorotą Miśkiewicz. Nakładem SONY Polska ukazała się ich wspólna płyta – Lutosławski, Tuwim – Piosenki nie tylko dla dzieci. W roku 2014 krążek zdobył tytuł Złotej Płyty.
W 2015 roku zespół został uhonorowany nagrodą Paszport Polityki. w tym samym roku odbyła się pierwsza edycja Festiwalu Kwadrofonik, dedykowanego współczesnej muzyce kameralnej. w 2016 roku Kwadrofonik zdobył po raz drugi Folkowy Fonogram Roku, za płytę Requiem ludowe.

Kwadrofonik dokonał kilkudziesięciu prawykonań. Współpracował m.in. z Barbarą Kingą Majewską, Dorotą Miśkiewicz, Wojtkiem Blecharzem, Andrzejem Bauerem, Cezarym Duchnowskim, Janem Komasą, Mikołajem Mikołajczykiem, Arturem Rojkiem i Adamem Strugiem.

Kapela Niwińskich to uczniowie wiejskich muzykantów, praktycy i badacze muzycznych tradycji Polski Centralnej, poszukujący rdzennego brzmienia muzyki wiejskiej. Inicjatorzy i uczestnicy licznych działań na rzecz ożywiania rodzimej tradycji muzycznej. Muzycy repertuar czerpią z wiejskiej muzyki skrzypcowej, głównie z pogranicza radomsko-opoczyńskiego, od kajockiego skrzypka Piotra Gacy.

Przez krytyków Lechner nazywana jest jedną z najbardziej utalentowanych wiolonczelistek na świecie, której zainteresowania muzyczne stanowią pomost pomiędzy współczesnością i tradycją, Wschodem i Zachodem, a także muzyką aranżowaną i improwizowaną. Artystka mówi o sobie, że pochodzi z „krainy zapomnianych pieśni ludowych”, w której melodie z dzieciństwa przeplatają się z utworami Bacha, Schuberta, Schumanna. Muzykę ludową nazywa źródłem obfitości i inspiracji. Jej projekty często spajają odległe od siebie kultury i rodzaje muzyki, a poprzez niewyczerpaną chęć poznawania nowych doświadczeń muzycznych stara się uczynić je swoimi, wprowadzając potem do repertuaru. Dzięki temu jej występy są nie tylko piękne, ale i autentyczne. Jak mówi kompozytor Tigran Mansurian: „wiolonczela Anji Lechner jest jak szeroko otwarte okno, witające najczystsze dźwięki płynące ze wszystkich zakątków świata”. Zasięg jej muzycznych zainteresowań zawiera się w ponad dwudziestu albumach wydanych przez prestiżową wytwórnię ECM. Była współzałożycielką i wiolonczelistką Rosemunde Quartett, z którym występowała na najważniejszych scenach świata. Współpracuje z wieloma muzykami, m. in. z argentyńskim bandoneonistą Dino Saluzzim, greckim pianistą Vassilisem Tsabropoulosem (ich wspólny album Chants, Hymns and Dances dotarł na szczyt amerykańskich list przebojów muzyki klasycznej), François Couturier’em i członkami Tarkovsky Quartet. Tacy kompozytorzy jak Tõnu Kõrvits, Tigran Mansurian czy Valentin Silvestrov dedykowali jej swoje kompozycje.

Śpiewak i instrumentalista, autor piosenek, kompozytor muzyki teatralnej i filmowej, scenarzysta filmów dokumentalnych, etnomuzykolog, popularyzator polskiej muzyki tradycyjnej.

Jakiej muzyki pragnie się od bycia muzykiem? Jaką muzykę wykonywać, żeby nie przestawać tęsknić za tym, co się robi, kiedy się ją wykonuje? Jaką chcieć słyszeć pod własnymi palcami i we własnym głosie? Jaką muzykę tworzyć, żeby chcieć być w niej ciągle od nowa, jeszcze i jeszcze raz…? Nie ma nic niezwykłego w połączeniu głosu z fortepianem. Bartek Wąsik jest pianistą, aranżerem i członkiem zespołu Kwadrofonik oraz duetu fortepianowego Lutosławski Piano Duo. Barbara Kinga Majewska jest artystką tworzącą głosem i słowem. Poznali się jako interpretatorzy i wykonawcy partytur współczesnych kompozytorów. Połączyła ich słabość do piosenek. Jako duet poruszają się poza kategoriami i gatunkami, z dbałością o wierność sobie samym.